Aanwezig zijn bij een sterfproces raakt de kern van het leven. Juist op dat moment is het goed om te kijken wat dit met jou doet en wat stervenskunst inhoudt. Wanneer er sprake is van innerlijke ruimte bij zowel de patiënt, naaste als zorgverlener is er ruimte voor echt contact in de diepste en meest spirituele laag van iemands wezen.
Ik geef trainingen met het thema: aandacht voor “de kunst van het sterven” en wat dat voor jou betekent als werker met mensen in de laatste levensfase. Het creëren van innerlijke ruimte staat centraal. Vanuit jouw openheid en door aandachtig te zijn in je handelen kan het contact met de ander opener zijn en worden levensvragen makkelijker bespreekbaar.
Een model voor innerlijke ruimte dat aan de orde komt tijdens de training.
Carlo Leget heeft een model ontworpen waarin de innerlijke ruimte centraal staat. Sommige mensen hebben het van nature, die innerlijke ruimte en bij hen voel je je direct op je gemak. Je kan je die ruimte ook creëren door de stilte op te zoeken en bewust af te stemmen op de ander. Vanuit die ruimte kan je makkelijker omgaan met de spanningsvelden die stervenden en ook hun verzorgers kunnen ervaren. Een van de spanningsvelden is: ‘ik en de ander’. Hoe kan je in je laatste levensfase rekening houden met anderen of sta je dan zelf (eindelijk) op de eerste plaats? Voor verzorgenden gelden een zelfde dilemma: je kan je nooit helemaal inzetten voor de patiënt omdat er ook andere patiënten zijn in de hospice of omdat je privé situatie aandacht vraagt. Hoe verhoud je je tot de ander die in de laatste levensfase zit en hoe vind je de balans tussen nabijheid en afstand?
