Levensbeschouwelijke organisaties maken steeds vaker werk van hun identiteit. Soms uit eigen beweging of door vragen die aan hun gesteld worden vanuit de multiculturele samenleving of door de voortschrijdende secularisatie. Een vraag die vaak gesteld wordt is: zijn levensbeschouwelijke organisaties beter of slechter dan andere organisaties? Nee. Wel hebben zij een authentiek element dat mijns inziens waardevol is en vraagt om profilering.
Authenticiteit – congruentie tussen denken, zeggen en doen – is voor mij een kernbegrip voor een goedlopende organisatie. Het gaat om de vraag: wat is het doel, de bedoeling van de organisatie, hoe verwoord je dat en hoe geef je dat in deze samenleving vorm? Samen met mijn inspirerende collega Lisette van de Wel ondersteun ik organisaties in dit proces.